ABD’de karantinaya karşı silahlı eylemler “Silah taşıyan bir adam “yeniden aç” a katılır.”

ABD’de karantina karşıtı eylemlerde silah taşıyan grupların protestoculara koruma kalkanı oluşturması, medya çevrelerince eleştiriliyor.

İnsanlar neden karantinaya karşı protestolara silah getiriyorlar? Korkutucu oluyorlar

ve bir protestoda silah bulunması Sadece tehdidi ifade eder, başlığıyla çıkan Washington Post gazetesi haberi şöyle,

Protestoların, covid-19 pandemik karantina politikalarına karşı olduğunu ifade eden artan sayıda eyalete yayılması, eşit parçaların anlaşılabilir hayal kırıklığını ve rahatsız edici militanlığı ve bazı durumlarda silahlı militanlığı yansıtıyor. Örneğin Idaho’da, eyalet başkentindeki yüzlerce protestocu bir saldırı tüfeği taşıyan bir konuşmacıyı takip etti ve silah taşıma Wisconsin, Michigan, Washington ve Ohio da dahil olmak üzere çeşitli eyalet protestolarında karşılaşılan önemli bir özellik oldu.

Ama neden, tam olarak, karışıma silahları dahil ettiniz?

Bunun kısa cevabı, kolektif bir protesto ortamında sadece silahların varlığı ve sadece birkaç tane olması gerektiğidir, özellikle de aşırı sağcı militan grupların kışkırtıcı, ayaklanmacı söylemiyle eşleştirildiğinde sözsüz yollarla bir tehdit ifade etmenin bir yoludur.

Siyasi olaylara ve protesto gösterilerine silah getirenler, sadece haklarını kullandıklarını vurgulayarak, gözdağı verme çabalarını reddedeceklerdi. Açıkçası, çoğu eyalet büyük toplantılar da dahil olmak üzere açık silah taşımaya izin verdiğinden, bu doğru. Ancak silah taşıyıcılarının kabul etmeyi reddettiği şey, bu olaylara silah taşımalarıdır, çünkü itiraf etseler de etmeseler de korkutuyorlar.

Farklı ama benzer bir örnek, polis sorgusu. 1966’da Yüksek Mahkeme, polis nezaretinde iken sorgulanan şüphelilerin, sessiz kalma ve bir avukatın yardımı da dahil olmak üzere anayasal haklarından haberdar edilmesi gerektiğine hükmetti. Polisin sorgulanan kişilere bu Miranda haklarını sağlamasının istenmesinin nedeni, mahkemenin “gözaltında sorgulamanın doğası gereği zor” olması ve zorla itirafların doğası gereği güvenilmez olmaları ve kendini suçlamalara karşı korumanın ihlali olmasıydı. Başka bir deyişle, gözaltı sorgulaması, doğası gereği, polisin iyi niyetlerinden veya dostça tavrından bağımsız olarak, doğası gereği zorlayıcıdır.

Aynı şey, siyasi bir ortamda silahların varlığı için de söylenebilir. Silah taşıma gerçeği, taşıyıcının belirtilen niyetinden daha ağır basmaktadır.

1786’da Massachusetts, kolluk kuvvetlerine 12 veya daha fazla silahlı grubu dağıtma gücü veren bir yasa çıkardı – başka bir sebep olmaksızın. 1859 tarihli bir Washington yasası, tehlikeli bir silahın “iki ya da daha fazla kişilik bir kalabalıkta segilenmesini” suç saydı. 1889 Kuzey Carolina yasası, silahın dolu olup olmadığına bakılmaksızın, “herhangi bir kişinin herhangi bir silahı veya tabancayı herhangi bir kişiye şaka yoluyla ya da başka bir şekilde doğrultmasını ” suç haline getirdi. 1910’da Güney Carolina, dolu veya boş olsun, başka bir kişiye ateşli silah doğrultmayı bir suç haline getirdi. Oregon da 1925’te aynı şeyi yaptı.

Tüm bu yasalar sadece başkalarının etrafında ateşli silahların gösterilmesini suç sayıyordu. Diğer yasalar, silah taşıyıcının ruh halini veya niyetini ele aldı. En yaygın olarak, bu yasalar 1840’ta Mississippi gibi “kaba, öfkeli ve tehditkar bir şekilde” ateşli silah göstermeyi veya 1868’de Oklahoma’da olduğu gibi “korkutucu ya da korkutucu amaçlı” kullanmayı cezalandırdı.En az 30 eyalet 18., 19. ve 20. yüzyılın başlarında silahlanma yasalarını yürürlüğe koydu.

Yakından bağlantılı olarak, insanların 17. yüzyıla kadar uzanan silahları ne zaman ve nerede taşıyabilecekleri kısıtlamaları vardı. Bu yasalar halka açık yerlerde silah taşımayı, toplumsal toplantıları, okulları, kiliseleri, sirkleri veya şovları, geçitleri (silahlar doluysa), yasama evleri, eğlenceler, Pazar günleri veya Seçim Günü dahil olmak üzere belirli toplantı yerlerini kısıtladı. Ayrı önlemler ve sıkı bir şekilde düzenlenen ateşli silah deşarjları. Daha yaygın olanı ise sadece silah taşıma üzerindeki kısıtlamalardı. 17. yüzyıldan 20. yüzyılın başlarına kadar 47 eyalet gizli (ve bazı durumlarda açık) silah taşımayı kısıtladı.

Birlikte ele alındığında, bu hukuk organı, birkaç silah sahibi tarafından silah taşıyan bir kişinin, o kişi zarar vermek istemiyorsa, başkaları için tehlike veya tehdit kaynağı olmadığı yönündeki modern iddiasıyla çelişmektedir. Avlanmak veya hedefe ateş etmek için silah taşıyan bir kişi, silahı yasal ve amaçlanan amacı için kullanmak üzere taşıyor. Silahlı protestocular itiraf edip etmesin, siyasi bir mitinge silah taşımak farklı, rahatsız edici ve gereksiz bir amaca hizmet eder: yıldırma. Yasanın doğasında var, onu güçlü, açık ve yasal bir siyasi muhalefetle karşılaştırıyor. Atalarımız, bunu bizden daha iyi anlamış görünüyor.

Washington Post’ un bu yazısına karşı silahlı protestoları yapanlar ise dünyanın küçük bir azınlık tarafından yönetildiği, Amerikan Ulus Devletinin yıkılması ve eyaletlerin parçalanması tehdidine karşı protestocuların korunması gerektiği için orada olduklarını ifade ediyorlar.